Κάθε φορά που πλησιάζει η αλλαγή του χρόνου, νοιώθω την ανάγκη να γράψω ένα άρθρο που να έχει να κάνει με την αλλαγή σου, όσον αφορά τις συνήθειες σου αλλά και τον τρόπο σκέψης σου. Πέρυσι την ίδια εποχή, είχα γράψει το άρθρο ‘’RESTART’’ δηλαδή την επανεκκίνηση, σε όλους τους τομείς της ζωής σου. Όσο όμως με την ιδιότητα μου, του Life Coach, διαπιστώνω ότι λίγα πράγματα έχεις κάνει προς αυτήν την κατεύθυνση, θα συνεχίζω κάθε τέλος του χρόνου, να προσπαθώ με τα άρθρα μου, να σου δώσω το έναυσμα για αλλαγές στην ζωή σου και τις συνήθειές σου. Θα σου πω μια ιστορία για τον αετό, χωρίς να ξέρω αν πραγματικά ισχύει. Αλλά μου άρεσε πολύ όταν την διάβασα και θα ήθελα
να είναι αληθινή.
Ο αετός λοιπόν, είναι το μακροβιότερο από όλα τα πτηνά. Φυσιολογικά μπορεί να ζήσει μέχρι και εβδομήντα χρόνια. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει κάπου εκεί στην ηλικία των σαράντα χρόνων, να πάρει μία σκληρή απόφαση: αν θέλει να συνεχίσει να ζει. Και αυτό, γιατί με το πέρασμα των χρόνων, μεγαλώνει και κυρτώνει το ράμφος του, όπως και τα νύχια του και πυκνώνουν και βαραίνουν πολύ τα φτερά του. Καταλαβαίνει τότε ότι του είναι πλέον πολύ δύσκολο να κυνηγήσει και να πιάσει τα θηράματά του, με τόσο γαμψό ράμφος και νύχια. Αποσύρεται λοιπόν σε μία πολύ ψηλή κορυφή και αρχίζει στην ουσία μια διαδικασία ανα- γέννησής του (rebirthing). Μαδάει τα βαριά φτερά του, τρώει τα νύχια του και τέλος σπάει το ράμφος του και περιμένει υπομονετικά για πέντε μήνες τουλάχιστον, να μεγαλώσουν τα καινούργια, που θα του δώσουν την δυνατότητα να γυρίσει πάλι πίσω δυνατός και ακμαίος, με καινούρια φτερά, νύχια και ράμφος, για να διεκδικήσει πάλι την ζωή του, φτάνοντας πλέον στα εβδομήντα τουλάχιστον χρόνια.
Αυτό το πουλί λοιπόν, όταν έρχεται η στιγμή, αντιλαμβάνεται ότι δεν πάει άλλο και φροντίζει μέσα από μια επίπονη διαδικασία, να αλλάξει τα πάντα επάνω του, για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της ζωής του.
Εσύ; Ο μεγαλύτερος εχθρός σου είναι η καθημερινότητά σου και οι απαρέγκλιτες συνήθειές σου. Όλα αυτά τα «πρέπει», που πιθανόν σου έχουν επιβάλει άλλοι και σου δημιουργούν ασφυξία και αδυναμία πραγματοποίησης των αληθινώνεπιθυμιών σου. Όλα αυτά τα «πρέπει» σε οδηγούν σε μια καθημερινότητα, όπου η μία μέρα διαδέχεται την άλλη χωρίς καμία διαφορά και έτσι άχρωμα και άοσμα περνάει η μία και μοναδική ζωή σου. Θα μου πεις: «Καλά δεν βλέπεις τι χαμός γίνεται με την κρίση εκεί έξω; Είναι τώρα καιρός για αλλαγές και πειραματισμούς;» Δεν ξέρω κατά πόσον η ασφάλεια της σταθερής αλλά πιθανόν μη επιθυμητής εργασίας (αν έχεις), η σχέση που πιθανόν από συνήθεια και μόνο διατηρείς, οι φίλοι που έχεις από χρόνια για λόγους που και εσύ έχεις ξεχάσει, είναι ζωή. Οι πράξεις και γενικότερα η ζωή σου, θα πρέπει να βρίσκονται σε συμφωνία με την συνείδηση και τα θέλω σου. Πιθανόν να συμβαίνει σε σένα ότι και στους περισσότερους ανθρώπους. Να ξεκίνησες σαν παιδί με μεγάλαόνειρα, αλλά οι στόχοι που είχες βάλει άλλαξαν στα χρόνια που ακολούθησαν και το μεγάλο όνειρο χάθηκε τελικά κάπου στην πορεία. Δώσε στο μέλλον σου μια ευκαιρία, να ξαναβρείς τον δρόμο σου
μέσα από αλλαγές, που θα μπορέσουν όμως να πραγματοποιηθούν, μόνο εάν εσύ αποφασίσεις να αποβάλεις από την ζωή σου, όλα αυτά που σε καταβάλουν και σε κρατούν
δέσμιο μιας ανεπιθύμητης κατάστασης, από την οποία δεν βρίσκεις την δύναμη να απεγκλωβιστείς. Μου έρχονται στο στόμα οι στίχοι ενός πολύ αγαπημένου μου γνωστού λαϊκού τραγουδιού:
«Ο αετός πεθαίνει στον αέρα ελεύθερος και δυνατός»
Μην ξεχνάς ότι έχεις μία και μοναδική ζωή. Μην την χαραμίζεις και μην την κερνάς στους άλλους. Είναι κρίμα.
Του Δημήτρη Χοροζίδη
