Συνέντευξη στη Μαγδαληνή Τσουρδιού
Είναι DJ, παρουσιαστής της τηλεοπτικής εκπομπής pitstop, συντάκτης περιοδικών ειδικού τύπου, λάτρης των τεσσάρων τροχών με αγωνιστική παρουσία από το 2005, υπεύθυνος marketing γνωστού energy drink και ένας πολιτικά ενεργός νέος της Ρόδου, ο Κώστας Χατζηχριστοδούλου, γνωστός σ’ εμάς τους Ροδίτες σαν Kostas X, είναι το πρόσωπο αυτής της εβδομάδας για το rhodes.online.
Προσωπικά τον γνωρίζω αρκετά χρόνια, ποτέ όμως δεν είχα την ευκαιρία να του πάρω συνέντευξη και να ανακαλύψω την πολύπλευρη προσωπικότητά του. Πιστέψτε με είναι ένας χείμαρρος. Δεν χορταίνεις να συζητάς μαζί του, καθότι είναι ενημερωμένος σε κάθε θέμα που άπτεται της ειδικότητας του. Σας παραθέτω αποσπάσματα της πολύωρης και απολαυστικής συζήτησης που είχα μαζί του, αφού δεν δίστασε να μας μιλήσει για όλα.
Πως μπορείς και διαχειρίζεσαι τον χρόνο; Πώς μπορείς και συνδυάζεις όλες αυτές τις διαφορετικές δραστηριότητες και πως τις προλαβαίνεις;
Καταρχήν, δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Είμαι συνεχώς σε εγρήγορση, τον χρόνο μου τον προγραμματίζω και τον κατανέμω ανάλογα με τις δραστηριότητες που έχουν προτεραιότητα κάθε φορά. Γενικότερα, δεν θα έλεγα ότι είμαι ο άνθρωπος που κωλυσιεργεί, χαλαρώνει ή μένει αδρανής. Κάθε στιγμή, όπου σταθώ και όπου βρεθώ για μένα είναι δουλειά. Δουλεύω είτε από το κινητό, είτε από το σταθερό μου τηλέφωνο, είτε από το γραφείο, δουλεύω συνεχώς και παντού.
Σε γνώρισα σαν DJ και θα ήθελα να σταθούμε λίγο σε αυτό το κομμάτι. DJ στη Ρόδο υπάρχουν πολλοί, με το δικό τουs στυλ, τη δική τουs μουσική και το δικό του κοινό ο καθένας. Τι θεωρείς εσύ ότι χαρακτηρίζει έναν DJ και τι κάνει έναν DJ καλό στη δουλειά του;
Αυτό αλήθεια είναι μια μεγάλη συζήτηση πολλών ωρών καθώς πρέπει να θίξουμε πολλά πράγματα. Το DJ-ing για μένα, που είμαι λάτρης της μουσικής, είναι τρόπος ζωής. Είναι ένα πράγμα που έχει να κάνει με ψυχή, με μυαλό, με συναισθήματα. Για μένα δεν είναι επάγγελμα. Έχω τη δουλειά μου, που είναι η προτεραιότητά μου, αλλά από εκεί και πέρα έχω διάφορες ασχολίες που με ευχαριστούν και αγαπώ, όπως είναι ο μηχανοκίνητος αθλητισμός, έτσι είναι και η μουσική.
Αυτό αρχικά που πρέπει να κάνει ο DJτου σήμερα είναι να μην χαρακτηρίζεται ως τέτοιος, να αφαιρέσει τον DJαπό τα poster του. Τη δεκαετία του ’80 το να είσαι DJήσουν πρόσωπο respect να το πω έτσι, με όλη την αίγλη που αυτό συνεπαγόταν. Υπήρχαν οι Discos, οι resident djs των μαγαζιών και όπως το φαντάζεται ο καθένας από εμάς τους DJs του σήμερα. Τώρα δυστυχώς, τα πράγματα έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Θέλω προσωπικά να πορεύομαι με την νοοτροπία των DJs της παλιάς σχολής όπως ήταν οι δάσκαλοί μου, ο Μιke Μαυράκης, ο Φαραώ, ο Μάκης Παπαντωνίου o Νίκος Βουδούρογλου (Garage, Ηi Way, Obsession) και άλλοι που μεγαλούργησαν εκείνη τη δεκαετία, οπότε είμαι λίγο «κολλημένος» θα έλεγα σ΄αυτή την αντίληψη, αλλά και μετέπειτα με τον Μemet, το my self στο Μojo που ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Σήμερα τα μαγαζιά δεν έχουν resident DJs, δεν θεωρείσαι resident όταν 7 ημέρες την εβδομάδα παίζεις σε διαφορετικά μαγαζιά και όλα τα είδη της μουσικής και παντού, ενώ ελάχιστα είναι τα μαγαζιά που ακολουθούν μια συγκεκριμένη γραμμή και ύφος με ταυτότητα. Αυτά είναι και τα μαγαζιά που βλέπω ότι αντέχουν λίγο παραπάνω στην κακή περίοδο που διανύουμε. Χρεώνω στην οικονομική κρίση την κατάντια της μουσικής και του DJ-ing σήμερα και θα σε πάω λίγο πίσω, όπου καταξιωμένοι DJs μου έλεγαν ότι ένα κομμάτι από τη Φιλανδία για παράδειγμα έπρεπε πρώτα να παιχτεί στη Ρόδο, να δουν το μουσικό κομμάτι, την απήχηση που θα είχε στο νησί και αναλόγως το feedback, να παιχτεί και να γίνει επιτυχία στα μέρη τους. Μιλάω για τη Ρόδο της δεκαετίας του ’80 που ήταν το κέντρο της μουσικής παγκοσμίως, κάτι το οποίο δεν ισχύει σήμερα και έχει επηρεάσει αρνητικά τους DJs, τα μαγαζιά και ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Έχεις φίλους DJs;
Έχω πολλούς φίλους DJ και πολλούς εχθρούς επίσης. Υπάρχει ανταγωνισμός και μάλιστα πολύ μεγάλος, που δημιουργεί έχθρες και τους άτυπους «πολέμους» καθώς οι δουλειές είναι λίγες. Το DJ-ing, η μουσική και τα event δεν είναι μια κλειστή διαδρομή, ένας αγώνας δρόμου με τον εαυτό σου και το χρονόμετρο, είναι κάτι γενικό και αόριστο. Δεν μπορεί να με κρίνει κάποιος και δεν μπορώ να το κάνω και εγώ γιατί ο κάθε ένας έχει τα δικά του μουσικά ακούσματα. Επειδή λοιπόν η μουσική και το DJ-ing δεν ορίζεται δεν πιάνεται, είναι άυλο, είναι συναίσθημα, θεωρώ πως είναι κακό να υπάρχουν προστριβές ανάμεσα στους DJs. Η μουσική πρέπει μόνο να ενώνει, love peace unity and respect.
Γνωρίζω ότι δεν είσαι από τη Ρόδο και ότι σπούδασες στην Πρέβεζα για τέσσερα χρόνια κι όμως μένεις στη Ρόδο, εργάζεσαι στη Ρόδο. Θα έφευγες ποτέ από εδώ;
Η αλήθεια είναι πως παρ’ όλο που δεν είμαι από εδώ, το αγαπάω αυτό το νησί. Μπορώ να πω ίσως και περισσότερο από κάποιον που είναι Ροδίτης, γι’ αυτό και πολλές φορές έχω μπει στη διαδικασία να προσφέρω στη Ρόδο που υπεραγαπώ. Είχα και έχω επαγγελματικές προτάσεις για να φύγω από τη Ρόδο. Ωστόσο, επειδή με δένουν πράγματα εδώ, δύσκολα μπορώ να τα αποχωριστώ.
Τι θα άλλαζες στη Ρόδο, σε καθαρά τοπικό επίπεδο;
Η καθημερινή συζήτηση με τους πελάτες μου έχει να κάνει με τα καθημερινά προβλήματα. Ένας λόγος λοιπόν που ασχολήθηκα με την τοπική αυτοδιοίκηση και εκλέχτηκα στις προηγούμενες εκλογές είναι αφενός η αγάπη για τον τόπο μου και αφετέρου η προσπάθεια να βοηθήσω στην επίλυση κάποιων προβλημάτων. Μάλιστα όταν κλήθηκα από τον Στάθη Κουσουρνά να συμπαραταχθώ μαζί του, πήγα στο γραφείο του με συγκεκριμένες προτάσεις που αφορούσαν την καθημερινότητα : το κυκλοφοριακό, το οδικό δίκτυο, τον πολιτισμό, την ανάπτυξη της μουσικής κουλτούρας, τον τουρισμό, σε συνδυασμό πάντα με τις γνώσεις και τις εμπειρίες που έχω, προτάσεις που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται δεδομένες. Ο τουρισμός της Ρόδου με το δίπτυχο ήλιος και θάλασσα νομίζω ότι θεωρείται πλέον ξεπερασμένο. Στο νησί μας είναι απαραίτητο να γίνουν τομές για να γίνει ανταγωνιστικό, πρέπει να προσελκύσουμε νέο κόσμο εναλλακτικό τουρισμό, να βρούμε άλλες λύσεις, να δούμε πέρα από τα στενά μας σύνορα, ώστε να τονώσουμε και την επιχειρηματικότητα ταυτόχρονα.
Τι θα άλλαζες στη νυχτερινή διασκέδαση;
Η νύχτα της Ρόδου «νοσεί». Από πού να ξεκινήσουμε; Η νέα δημοτική αρχή πρέπει να κοιτάξει αυτό το θέμα. Πρέπει να χωροθετηθεί μια περιοχή, μια συγκεκριμένη ζώνη, που θα αναπτυχθεί η νυκτερινή ζωή χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα με χώρους στάθμευσης και την ηχορύπανση. Δεν είναι ό,τι καλύτερο η νυκτερινή ζωή της Ρόδου να είναι μέσα σε ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Πρέπει να δοθούν κίνητρα για την ομαλή μετεγκατάσταση των επιχειρήσεων και όχι για παράδειγμα να «κυνηγούν» τον εκάστοτε επιχειρηματία, που περιμένει να δουλέψει το καλοκαίρι. Όσον αφορά τώρα στη διασκέδαση καθαρά, θεωρώ ότι λείπουν τα μεγάλα κλαμπ, αυτά που μπορούν να σου δώσουν ένα μοναδικό οπτικοακουστικό υπερθέαμα, όπως ήταν το Le Palais, η Ηi Way, κλαμπ που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο γειτονικό μας Μαρμαρίς. Τέτοια μαγαζιά λείπουν από τη Ρόδο.
Αγαπημένες γωνιές στη Ρόδο;
Λατρεύω να περπατάω στην Παλιά Πόλη. Την έχω χαρτογραφήσει καθώς γνωρίζω κάθε στενό και κάθε σοκάκι της. Την έχω περπατήσει αμέτρητες φορές. Επίσης ξεφεύγω στην Λίνδο ενώ μου αρέσουν και οι ορεινές διαδρομές όπου μπορώ να κινηθώ λίγο ταχύτερα με το αυτοκίνητο μου.