Συνέντευξη στη Μαγδαληνή Τσουρδιού
Λίγο πριν την έναρξη των Χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων του δήμου Ρόδου και τα τηλέφωνα στο γραφείο του προέδρου του ΔΟΠΑΡ χτυπούν ασταμάτητα. Ο Σέργιος Αϊβάζης, πρόεδρος του Δημοτικού Οργανισμού Πολιτισμού και Αθλητισμού Δήμου Ρόδου, καθηγητής πιάνου διεθνούς εμβέλειας, ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Arte con Anima μας υποδέχεται στο χώρο του με ένα υπέροχο χαμόγελο σε μια απολαυστική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Πες μας μερικά πράγματα που κάποιος μπορεί να μην γνωρίζει για σένα.
Ξεκίνησα από τη Βουδαπέστη, όπου έμεινα 4 χρόνια κάνοντας σπουδές στην ακαδημία Λιστ, κατόπιν πήγα στο Παρίσι για μικρό χρονικό διάστημα, ακολούθως επέστρεψα στη Ρόδο για να τελειώσω τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις, ενώ δούλεψα και σε μια εταιρεία διεθνούς εμβέλειας που ασχολείται με casino και ξενοδοχεία στις δημόσιες σχέσεις και στο marketing. Αργότερα επέστρεψα στο Παρίσι για περισσότερο από δέκα χρόνια, όπου συνέχισα την συνεργασία μου με ιδιωτικά πολιτιστικά ιδρύματα στη διοργάνωση εκδηλώσεων, πολιτιστικών project στο Παρίσι, τη Νίκαια, το Μονακό και το Σαν Ρέμο.
Και τώρα γύρισες πίσω στη Ρόδο.
Γύρισα μετά από πρόσκληση του δημάρχου Φώτη Χατζηδιάκου για να αναλάβω την προεδρία του ΔΟΠΑΡ, την οποία και δέχτηκα με μια προοπτική 5 χρόνων για να δημιουργήσω στη Ρόδο καινούργια πράγματα και να δραστηριοποιήσω όλους αυτούς τους συλλόγους και ενεργούς πολίτες που ζουν, εργάζονται ταπεινά και δρουν εθελοντικά στο νησί, από τους οποίους μπορούν να δημιουργηθούν πολύ ωραίες πολιτιστικές και αθλητικές δράσεις για τον τόπο μας, που θα απευθύνονται σε όλο τον κόσμο.
Είσαι ο ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Arte con Anima. Τι σημαίνει Arte con Anima για σένα;
Η Arte con Anima βασικά, ήταν για μένα η πλατφόρμα πάνω στην οποία ήθελα να συνεργαστώ με καλλιτέχνες που έχω γνωρίσει σ’ αυτό το χώρο, ενώ το όνομα βγήκε από την ορολογία που χρησιμοποιούσαν ο Beethoven, ο Mozart και άλλοι συνθέτες όπου στην παρτιτούρα σε προέτρεπαν να εκτελέσεις το κομμάτι «με ψυχή». Con Anima, λοιπόν, σημαίνει «με ψυχή». Και επειδή δεν ήθελα να μείνει στον κλειστό κύκλο του πιάνου η δραστηριότητά μου, καθώς όλοι οι καλλιτέχνες δίνουν τη ψυχή τους σ’ αυτό που κάνουν, το ονόμασα Τέχνη με Ψυχή (Arte con Anima).
Μέσα από την Arte con Anima προέκυψε η ιδέα του Διεθνούς Διαγωνισμού Πιάνου;
Η ιδέα προέκυψε όταν μια εταιρεία κατασκευής πιάνων ήθελε να διοργανώσει έναν διεθνή διαγωνισμό πιάνου στην Ελλάδα με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Και αναρωτήθηκα: Γιατί στην Αθήνα και όχι στη Ρόδο; Τότε όλα τα δρώμενα γίνονταν στην Αθήνα, τα πάντα ήταν συγκεντρωμένα εκεί και σκέφτηκα ότι ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να γίνει ο Διεθνής Διαγωνισμός Πιάνου στη Ρόδο. Σε συνδυασμό με μια προσωπική φιλοδοξία δική μου να δημιουργηθεί ένας θεσμός και να μπορέσω να φέρω καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο στη Ρόδο. Έτσι, από το 2004 περισσότεροι από 300 καλλιτέχνες από 32 χώρες έχουν ταξιδέψει με δικά τους έξοδα, από την Αυστραλία, όλη την Ασία, τη Ρωσία, την Ευρώπη και την Αμερική και έχουν γνωρίσει τη Ρόδο μέσα από τον πολιτισμό της, δημιουργώντας έτσι ένα ρεύμα πολιτιστικού τουρισμού. Θεωρώ τη Ρόδο άλλωστε τον καταλληλότερο και ιδανικότερο τόπο για πολιτιστικές δράσεις.
Πόσο δύσκολο είναι για σένα να κρίνεις κάποιον που παίζει πιάνο;
Δύσκολο δεν είναι, ωστόσο δεν μπορείς να κρίνεις μονόπλευρα κάποιον. Υπάρχουν πολλές παράμετροι. Μέσα από την εμπειρία μου έχω καταφέρει να αντιληφθώ τη σφαιρικότητα με την οποία πρέπει κάποιος να κρίνει. Εκτός από την εκτέλεση της παρτιτούρας, παίζει ρόλο η τεχνική, η εμπειρία που έχει ο εκτελεστής, το κατά πόσο παίζει με τη «ψυχή» του, τα βιώματά του, το background του, η ηλικία του, η ωριμότητά του κ.τ.λ.
Τι θέση παίρνεις στο θέμα που προέκυψε με τον Σάκη Ρουβά και τη Χρυσούλα Διαβάτη και την βράβευση του πρώτου με το βραβείο «Κάρολος Κουν» για τη συμμετοχή του σε αρχαίο δράμα;
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί από κάποιον το δικαίωμά του να εξελίσσεται σαν άνθρωπος, να δοκιμάζει νέα πράγματα και να εισχωρεί σε χώρους που, δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί πρέπει να είναι κλειστοί σε κάποιους. Δηλαδή, αν μιλήσω για το δικό μου χώρο, δεν θα παίζει κάποιος πιάνο αν δεν έχει πτυχίο πιάνου; Αν θα πάρει κάποιος βραβείο, από την άλλη, αυτό είναι θέμα της κριτικής επιτροπής και του οργανισμού που δίνει αυτό το βραβείο και τι κριτήρια έχει θεσπίσει γι’ αυτό. Στο τέλος το κοινό είναι αυτό που θα τον κρίνει και θα τον κατατάξει εκεί που αξίζει. Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει σε κάποιον να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και να ακολουθήσει αυτό που πραγματικά θέλει. Η τέχνη άλλωστε είναι για όλους, είτε για να την παρακολουθήσει κάποιος ή να πάρει μέρος σ’αυτήν.
Πως είναι να γυρνάς πίσω στη Ρόδο μετά από μια μεγάλη περίοδο διαμονής στο Παρίσι;
Η Ρόδος είναι ο τόπος μου. Είναι οι εικόνες, οι μυρωδιές και τα ακούσματα που έχω από παιδί. Τη Ρόδο την κουβαλάω παντού μαζί μου και όπου ταξιδεύω πάντα, έχω τις εικόνες αυτές στο μυαλό μου και όταν βλέπω ωραίες γωνιές ή μέρη ή τοποθεσίες πάντα λέω πώς μπορεί αυτό να γίνει και στη Ρόδο ή πώς μπορεί κάτι τέτοιο να “κουμπώσει” όμορφα στο νησί. Το να επιστρέψω στη Ρόδο και να ηγούμαι δε ενός τέτοιου οργανισμού, που σκοπό έχει να φέρει τον κόσμο κοντά στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, είναι μια πρόκληση για μένα να μεταφέρω τη γνώση και την εμπειρία που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια για να προσφέρω στον τόπο μου.
Φιλοδοξίες μέσα από το ΔΟΠΑΡ;
Προσωπικές φιλοδοξίες δεν υπάρχουν. Υπάρχει ομαδική δουλειά. Πρέπει να γίνουν πράγματα που έχουν ήδη καθυστερήσει και με το καλό στο τέλος μιας θητείας, θέλω να παραδώσω σύγχρονους αθλητικούς χώρους, πολιτιστικές δράσεις, φεστιβάλ, projects, καλλιτεχνικές δράσεις, όπου θα ενταχθεί όλο το έμψυχο δυναμικό που έχουμε στη Ρόδο. Θέλω ο τόπος μας να γίνει ανοικτός στην τέχνη, ανοικτός στη δημιουργία, ανοικτός στον αθλητισμό.
Το χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα εκδηλώσεων του ΔΟΠΑΡ είναι πλούσιο, με πολλές εκδηλώσεις για μικρούς και μεγάλους. Ποιος είναι ο στόχος λοιπόν γι’ αυτά τα Χριστούγεννα;
Οι εκδηλώσεις είναι πάρα πολλές γιατί αποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας όλοι οι σύλλογοι, όλα τα σωματεία, οι αθλητικοί σύλλογοι που απλά περιμένουν ένα συντονισμό από το Δήμο. Ο ρόλος του Δήμου είναι να τους συντονίσει και να παραχωρήσει κάποιες εγκαταστάσεις ώστε να μπορεί να δραστηριοποιηθεί όλος αυτός ο κόσμος. Το πρόγραμμα εστίασε κυρίως στο παιδί, την παράδοση, στους νέους και τον συνάνθρωπό μας. Στόχος του ΔΟΠΑΡ είναι να αναδείξει τους ανθρώπους που δημιουργούν και που δραστηριοποιούνται στη Ρόδο, γι’ αυτό στήθηκε και αυτή η σκηνή στην πλατεία δημαρχείου για να δώσει λόγο σε κάθε σύλλογο ώστε να τον γνωρίσουν όλοι οι Ροδίτες και να γίνει γνωστό το έργο του. Ο ΔΟΠΑΡ πρέπει να είναι η πλατφόρμα όπου ο καθένας θα μπορεί να βρει τη στήριξη και τα μέσα προκειμένου να αναδείξει τη δουλειά του.
Χριστούγεννα στη Ρόδο ή κάπου αλλού;
Χριστούγεννα στη Ρόδο. Όλοι απορούν. Χριστούγεννα στη Ρόδο; Ναι. Γιατί είναι ένα νησί πανέμορφο, όπου θα λάβουν χώρα πολλές εκδηλώσεις και μάλιστα σ’ όλο το νησί. Στο δημαρχείο, στους πεζόδρομους, τις πλατείες, στην Κρεμαστή, την Ιαλυσό, τις Καλυθιές, τ’ Αφάντου, το Παραδείσι, τη Διμυλιά, στη Σάλακο, τις Φάνες, παντού! Οι επιλογές είναι πολλές. Χριστούγεννα και στο βουνό και στη θάλασσα. Με ζωντανή φάτνη στο Ρόδον από καλλιτέχνες, καρουζέλ με 20 αλογάκια για πρώτη φορά στη Ρόδο, ένα αληθινό παγοδρόμιο 20μ επί 10μ. στην πλατεία Δημαρχείου, πολλά σπιτάκια με γλυκίσματα και ροφήματα και περισσότερες από 100 εκδηλώσεις πιστεύω ότι αξίζει να περάσει κανείς Χριστούγεννα στη Ρόδο!
Αυτό που θέλουμε εμείς είναι ο κόσμος να φορέσει ζεστά ρούχα, άνετα παπούτσια, να πάρει το εκτυπωμένο πρόγραμμα του ΔΟΠΑΡ στα χέρια του και να βγει στις πλατείες, στους δρόμους, στο θέατρο και να απολαύσει δωρεάν τα Χριστούγεννα στη Ρόδο. Να θυμίσω, ωστόσο ότι λόγω κακοκαιρίας η επίσημη έναρξη των εκδηλώσεών μας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 14/12/2014 στις 6 το απόγευμα στην Πλατεία Δημαρχείου.
Μια ευχή για τα Χριστούγεννα;
Υγεία πάνω απ’ όλα. Ευημερία, όσο εφικτό είναι αυτό και να έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Να βοηθάμε το συνάνθρωπό μας. Οπότε ας είναι αυτά τα Χριστούγεννα μια περίοδος σκέψης και ευκαιρίας να έρθουμε ο ένας πιο κοντά στον άλλο.
