Γράμμα από την εκδότρια #82

Μήνας μεγάλων συγκινήσεων ο φετινός Φλεβάρης. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Από τη μία η αγωνία για το αν θα πετύχουμε να τινάξουμε από επάνω μας τον ζυγό της λιτότητας χωρίς παράπλευρες απώλειες, χωρίς να εκτιναχθούμε κι εμείς οι ίδιοι, χωρίς να υποχωρήσουμε σε εκβιασμούς και χωρίς να χάσουμε την πρόσφατα επαναποκτηθείσα αξιοπρέπειά μας σαν έθνος και σα λαός.
Κι από την άλλη the light side of life: το καρναβάλι είναι πάντα εδώ τέτοιαν εποχή να μας ξεσηκώνει με τον διονυσιακό του χαρακτήρα και η γιορτή των ερωτευμένων μας κλείνει το μάτι θυμίζοντάς μας ότι ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη χαρά της ζωής. Με γλέντια και χορούς που καλά κρατούν, αντιστεκόμαστε λοιπόν στις χαμηλές θερμοκρασίες του τελευταίου χειμωνιάτικου μήνα, μέχρι να μας αποχαιρετήσει για τα καλά.
Λίγο πριν σκάσει το πρώτο ανοιξιάτικο μπουμπούκι, λίγο πριν χαράξει το πρώτο φως, το σκοτάδι φαίνεται βαθύ κι αδιαπέραστο. Η αυγή ωστόσο στο τέλος διώχνει πάντα τα μαύρα πέπλα της νύχτας. Κι ο ήλιος ποτέ δεν ξέχασε να φωτίσει το επόμενο πρωινό.