Η «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας» καθιερώθηκε στη μνήμη των εργατριών υφαντουργίας της Νέας Υόρκης, που έπεσαν θύματα άγριας καταστολής, όταν εξεγέρθηκαν στις 8 Μαρτίου 1857 διεκδικώντας εργασιακά δικαιώματα. Είναι η ημέρα αγώνα της γυναίκας για την ισότιμη συμμετοχή της, μαζί με τον άνδρα, στην κοινωνική δράση για ισότιμα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Όμως η εξασφάλιση σύγχρονων κοινωνικών δικαιωμάτων για όλες και όλους ανεξάρτητα από το φύλο, τη θρησκεία, την εθνικότητα, το σεξουαλικό προσανατολισμό και το κάθε προσωπικό χαρακτηριστικό, δεν έχει γίνει ακόμα πραγματικότητα.
Τα πολιτικά κόμματα που έχουν κυβερνήσει μέχρι σήμερα τη χώρα, προσπαθούν να κρύψουν ότι οι χρηματοδοτήσεις της ΕΕ, δεν κατευθύνονται στη στήριξη των μισθωτών και αυτοαπασχολουμένων γυναικών. Oι χρηματοδοτήσεις αυτές ενισχύουν συγκεκριμένους κλάδους και τομείς της καπιταλιστικής οικονομίας, κυρίως την «πράσινη ανάπτυξη» και τη «ψηφιακή οικονομία».
Στα πλαίσια αυτά η κυβέρνηση σκοπεύει να χρηματοδοτήσει τη δημιουργία «χώρων φύλαξης μέσα σε επιχειρήσεις» για βρέφη και νήπια και μέχρι δύο φροντιστών/φροντιστριών. Η ανάγκη για Προσχολική Αγωγή και Φροντίδας βρεφών και νηπίων μεταφράζεται από τις ελληνικές κυβερνήσεις και την ΕΕ σε «υπηρεσίες φύλαξης» που έχουν στόχο να αυξήσουν την «απασχολησιμότητα», ώστε η εργαζόμενη μητέρα να είναι διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο με βάση τις ανάγκες των επιχειρήσεων.
Η συμμετοχή της γυναίκας στο εργατικό δυναμικό συνοψίζεται σε μεγαλύτερη «ευελιξία» στο όνομα της «ισορροπίας» μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής. Στο πλαίσιο αυτό οι άδειες μητρότητας θεωρούνται αντικίνητρο που εμποδίζουν τις επιχειρήσεις να προσλαμβάνουν γυναίκες και στερούν από αυτές τις «ίσες ευκαιρίες».
Στο συνταξιοδοτικό τομέα επίσης είναι σαφής η ανισότητα της γυναίκας. Λόγω ανισοτιμίας κατά τον εργασιακό βίο η γυναίκα αποκτά λιγότερα συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Επίσης απουσιάζει από την παραγωγική διαδικασία διότι εκτός από την μητρότητα αναλαμβάνει την περιποίηση ηλικιωμένων μελών της οικογένειας. Αυτό είναι αποτέλεσμα της ανεπάρκειας των κρατικών δομών (γηροκομεία, περίθαλψη στο σπίτι, ΚΑΠΗ).
Σήμερα, δικαιώματα που κερδήθηκαν με πολύχρονους σκληρούς αγώνες χάνονται ή κινδυνεύουν να συρρικνωθούν, εκεί όπου διατηρούνται ακόμη: η αναγνώριση της μητρότητας, η άδεια κύησης, οι δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες πριν και μετά τον τοκετό, η συνταξιοδότηση των γυναικών στα 55 χρόνια, η σύνταξη της αγρότισσας. Η λειτουργία δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών για όλες τις οικογένειες, η στήριξη με οικονομικά και κοινωνικά μέτρα των πολύτεκνων οικογενειών (μείωση φόρων κ.τ.λ.), η δωρεάν παροχή βοήθειας στο σπίτι για ηλικιωμένα μέλη κ.α., αποτελούν στόχους αγωνιστικών διεκδικήσεων.
Μόνον με την εφαρμογή των μέτρων αυτών πραγματοποιείται, στην πράξη και όχι στα λόγια, η ισοτιμία των γυναικών στις αμοιβές, στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στη ζωή. Μόνον έτσι μπορούν οι γυναίκες να έχουν χρόνο να εργασθούν ισότιμα με τους άντρες αλλά και να συμμετέχουν δημιουργικά στην κοινωνική ζωή.
Το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Ρόδου με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας στέλνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλες τις συνταξιούχους, τις εργαζόμενες και τις άνεργες γυναίκες του νησιού μας και τις καλεί:
Να απομονώσουν τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους ανθρώπους των εργοδοτών.
Να αγωνιστούν οργανωμένα με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ενάντια στις διακρίσεις και την καταπίεση, για την επίλυση των αυξανόμενων προβλημάτων όλων των εργαζομένων, γυναικών και αντρών.
Το ΔΣ